Porady

Przed zabiegiem operacyjnym prosimy o wykonanie:

• badania KRWI – szczególnie u zwierząt powyżej 7 roku życia lub wykazujących jakiekolwiek oznaki choroby (ocena morfologii krwi obwodowej, liczby pytek krwi, stężenia glukozy, wydolności nerek i wątroby)
• badania RTG klatki piersiowej, jeśli usuwana ma być zmiana o charakterze nowotworowym,

Badania wykonujemy nie wcześniej niż tydzień przed planowanym zabiegiem operacyjnym.

Prosimy o zgłoszenie lekarzowi:

• wcześniej przeprowadzonych zabiegów operacyjnych i przebiegu znieczuleń ogólnych związanych z nimi,
• cech nietolerancji wysiłkowej/szybkiego męczenia się i kaszlu,
• nie podawanie pokarmu zwierzęciu na minimum 12 godzin przed zabiegiem
• podawanie wody do woli i odstawienie jej na godzinę przed zabiegiem

Zwierzę przywozimy do przychodni na wcześniej ustaloną godzinę, prosimy o zabranie ze sobą posłania lub koca.

Odebrać zwierzę po zabiegu będą Państwo mogli dopiero po wybudzeniu ze znieczulenia ogólnego. Zazwyczaj dzwonimy do opiekuna, kiedy zwierzę zaczyna wybudzać się ze znieczulenia.

Przy odbiorze ustalamy termin wizyty kontrolnej.

Badania RTG nie wymagają od zwierzaka ani opiekuna specjalnego przygotowania. Wyjątek stanowią badania, do których niezbędne jest zastosowanie znieczulenia ogólnego. Zwierzę, które ma zostać poddane znieczuleniu musi być 8-12 godzin na czczo. Przyjmowanie wody jest dozwolone. W uzasadnionych przypadkach do 7 dni przed planowanym znieczuleniem wskazane jest wykonanie badań krwi.

Pacjent powinien być na czczo (minimum 8-10 godzin). Wskazane jest by pobierał wodę. Pacjent nie powinien oddawać moczu przez przynajmniej 2 godziny przed badaniem. Pozwala to na ocenę pęcherza moczowego oraz ułatwia obrazowanie narządów sąsiednio położonych jak chociażby macica.

Badanie usg jamy brzusznej nie powinno być poprzedzone badaniem kontrastowym przewodu pokarmowego, pęcherza moczowego czy wykonaniem lewatywy. Więcej szczegółów dotyczących przygotowania zwierzęcia do badania USG otrzymają Państwo od lekarza prowadzącego.

CO TO JEST STERYLIZACJA/KASTRACJA?

Sterylizacja suki czy kastracja psa, to zabieg chirurgiczny, na skutek którego zwierzę staje się nieodwracalnie bezpłodne. Samicom usuwa się jajniki, jajowody i macicę, samcom jądra i najądrza. Wysterylizowana samica nigdy już nie będzie miała potomstwa i cieczki, wykastrowany samiec nie będzie więcej odczuwał popędu płciowego.

Zwierzęta wracają do zdrowia raptem w ciągu kilku dni po zabiegu. Można je przeprowadzać u pacjenta w każdym wieku.

Nie zalecamy sterylizować suczek w czasie cieczki. Natomiast ciąża, nawet wysoka, nie jest zasadniczym przeciwwskazaniem do zabiegu sterylizacji. Sterylizacja aborcyjna niesie ze sobą ryzyko zbliżone do cesarskiego cięcia.

Zalety sterylizacji/kastracji:

• Ochrona suki przed ropomaciczem
  Ropomacicze może się przytrafić każdej suczce, bez względu na jej wiek, czy miała potomstwo, czy miewa ciąże urojone i bez względu, jaka jest jej ogólna kondycja zdrowotna.Ta groźna choroba może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Najczęściej jedynym ratunkiem dla suczki jest szybka sterylizacja. Niestety wtedy zabieg jest już trudniejszy niż u osobnika zdrowego.
• Ochrona suki przed nowotworami narządów rodnych
• Ochrona suki przed nowotworem gruczołu mlekowego
  Najnowsze badania dowodzą, że wczesna sterylizacja suki niemal w stu procentach chroni ją przed tą groźną chorobą
• Zapobieganie ciążom urojonym
  Ta przypadłość jest nie tylko uciążliwa dla właściciela suczki, ale również szkodliwa dla zdrowia jej samej. Ciąże urojone nie pozostają też bez wpływu na psychikę zwierzęcia.
• Zapobieganie nowotworom układu płciowego, przepuklinom, schorzeniom prostaty u samca
• Stabilizacja psychiczna zarówno u suczek jak i u samców
  Samiec, którego nie rozprasza popęd płciowy (a przecież na kontakt z suczkami w rui jest narażony przez cały czas) staje się bardziej stabilny psychicznie, bardziej oddany człowiekowi, bardziej skłonny do współpracy z nim, lepiej koncentruje się na zadaniach, jakie ma do wykonania (np. na stróżowaniu obejścia). Przestaje mieć skłonności do włóczęgi, które wcześniej uprawiał w poszukiwaniu suczki, nie grozi mu śmierć pod kołami samochodu, czy pobyt w schronisku bo uznano go za psa bezdomnego. Trzeba jednak pamiętać, że z wiekiem takie zachowania mniej są sterowane hormonem płciowym – testosteronem, a stają się raczej wyuczonym nawykiem. Kastracja w późnym wieku może więc nie przynieść tutaj oczekiwanych efektów.
• Sterylizacja i kastracja zapobiega przypadkowym ciążom, a co za tym idzie niekontrolowanemu przyrostowi naturalnemu psów

Wady sterylizacji/kastracji:

• Ryzyko związane z narkozą
  Istnieje, jak przy każdym zabiegu wykonywanym w znieczuleniu ogólnym. Na szczęście jest minimalne, a można je jeszcze dodatkowo zmniejszyć wykonując przed każdą operacją badania dodatkowe.
• Skłonność do nadwagi
  Faktem jest, że tempo metabolizmu zmniejsza się po zabiegu sterylizacji, ale to tylko i wyłącznie od właścicieli zależy, czy suka utyje! To my jesteśmy odpowiedzialni za ilość i jakość pokarmu, jaki dostaje nasz zwierzak.Jeśli nasz pupil przybiera na wadze, oznacza to, że powinniśmy mu zmniejszyć porcje jedzenia, albo zwiększyć dawkę ruchu.
• U wysterylizowanych suk może wystąpić nietrzymanie moczu
  Na szczęście zdarza się to raptem u 2 % wysterylizowanych suczek. Nie jest to poważna dolegliwość, a łatwo jej zaradzić, regularnie aplikując zwierzęciu lek zapewniający prawidłową pracę zwieracza cewki moczowej.

Psy, podobnie jak ludzie, wymagają odpowiedniej pielęgnacji zębów i dziąseł. Zaniedbanie tej ważnej kwestii może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, utrudniać spożywanie pokarmu, a nawet w najgorszym przypadku doprowadzić do bakteryjnego zakażenia całego organizmu.

Podstawowym sposobem na zapobieganie problemom z zębami jest ich regularne czyszczenie. W sklepach zoologicznych można kupić specjalne szczoteczki dla psów (na trzonku, podobne do szczoteczek dla ludzi, lub nakładane na palec) oraz różne rodzaje past do zębów.

Najlepiej szczotkować psu zęby codziennie. Psy zwykle nie lubią szczotkowania, dlatego też należy przyzwyczajać je do tego zabiegu powoli już od szczenięcego wieku. Na początku warto dać psu pastę do spróbowania, potem chwilę delikatnie poszczotkować zęby, a następnie każdorazowo nagrodzić psa przysmakiem, by zbudować dobre skojarzenia związane z myciem zębów.

Problemy z uzębieniem często wynikają również z niewłaściwej diety. Podawanie psom głównie mokrej i miękkiej karmy jak również karmy suchej o zbyt małej granulacji sprzyja powstawaniu kamienia nazębnego. Warto podawać psu karmę, którą musi porządnie pogryźć. Jedzenie większych chrupek wymagających od psa pogryzienia pomaga w ścieraniu płytki nazębnej oraz masuje dziąsła, poprawiają ich ukrwienie. Psom mającym skłonności do problemów z uzębieniem można podawać specjalistyczne karmy suche.

Oprócz czyszczenia szczoteczką, warto dawać naszemu pupilowi specjalne przysmaki i zabawki, które pomagają usuwać płytkę nazębną.

Ważnym elementem pielęgnacji jamy ustnej psa jest regularne sprawdzanie stanu uzębienia i dziąseł. Jeżeli zauważymy jakikolwiek niepokojący objaw, należy koniecznie udać się do lekarza weterynarii.

Podczas rutynowego sprawdzania stanu uzębienia naszego psa, należy zwrócić uwagę na:
• Obecność płytki nazębnej
• Kamień nazębny
• Stan zapalny, zaczerwienienie lub bolesność dziąseł
• Ruszające się zęby
• Krwawienie dziąseł
• Przykry zapach z pyska

Nawet najprostszy i najkrótszy zabieg jest dla organizmu zwierzęcia pewnym obciążeniem, dlatego powinniśmy zapewnić mu szczególną opiekę pooperacyjną. Najlepiej na przeprowadzenie zabiegu wybrać taki dzień, kiedy ktoś z domowników może poświęcić mu więcej czasu.

Przed wszystkimi zabiegami wymagana jest głodówka, przeciętnie od 12 do 24 godzin. Przed zabiegami i narkozą przeprowadzamy dokładne badanie zwierzęcia. Zalecamy lub wymagamy, wykonanie podstawowych badań krwi. Pozwala to na uniknięcie części komplikacji w przebiegu operacji oraz w okresie pooperacyjnym.

Po zabiegu - Po zabiegach wymagających narkozy, zwierzę pozostaje pod opieką lekarza do czasu wybudzenia się. Jednak jeszcze przez kilka-kilkanaście godzin po opuszczeniu przychodni będzie dochodzić do siebie. Objawy takie jak: chwiejny chód, senność, nieskoordynowane ruchy są całkowicie normalne. Przed wyjściem do domu pacjent zostaje zbadany przez lekarza, a opiekun poinstruowany o dalszym postępowaniu.

W domu naszemu pupilowi należy zapewnić spokój i ciepło. Po narkozie dochodzi do spadku temperatury ciała, dlatego zwierzę powinno być dogrzewane. Przydatne będą koce, termofor, butelki z ciepłą wodą. Ważne jest także, aby nie kłaść zwierzaka na kanapie, łóżku ani żadnym innym podwyższeniu, ponieważ pozbawiony pełnej koordynacji może spaść i zrobić sobie krzywdę. Wodę i karmę możemy podać kilka-kilkanaście godzin po zabiegu (w zależności od rodzaju zabiegu – zgodnie z zaleceniami lekarza).

Nie wolno samodzielnie podawać zwierzętom leków przeciwbólowych. Leki przeznaczone dla ludzi są bardzo niebezpieczne dla zwierząt. W sprawie leczenia farmakologicznego należy zawsze kontaktować się z lekarzem.

Jeżeli pojawią się jakiekolwiek wątpliwości, zachowanie zwierzaka będzie budzić państwa niepokój lub będą państwo mieli jakieś pytania, jesteśmy do państwa dyspozycji.